Pytania do psychologa
Czyli prawdopodobnie wszystko o co chcielibyście spytać psychologa
Zastanawiasz się, czy rozpocząć terapię. Naturalnym jest to, że szukasz informacji na temat – czego możesz się spodziewać po pracy z psychologiem, jak psycholog może Ci pomóc i jak pracuje. Z pewnością natrafiłeś/natrafiłaś na wiele publikacji dotyczących wyglądu samych sesji, ja chciałabym Ci dziś opowiedzieć o mojej pracy z innej perspektywy. Mam nadzieję, że to pomoże Ci w podjęciu decyzji o rozpoczęciu poszukiwania właściwego specjalisty.
Psycholog - jak radzi sobie z trudnymi sytuacjami?
Każdy zawód ma swoje odcienie radości i trudności – jasne i kolorowe oraz ciemne i szare.
Praca psychologa jest związana z byciem blisko pacjenta w sytuacjach trudnych, wspomaganiu w sytuacjach kryzysowych, pracą nad odzyskaniem stabilności emocjonalnej. Często kontenerujemy dużo cierpienia, złości, rozpaczy – jesteśmy świadkami trudnych życiowych decyzji i kryzysów. Nieraz pracujemy z dylematami – jaką diagnozę postawić, jakie kierunki terapii wyznaczać, co będzie dla pacjenta najbardziej pomocne. Zazwyczaj konsultujemy swoje dylematy – na spotkaniach zespołu oraz na superwizji – w szerszym gronie doświadczonych specjalistów – by upewniać się, że droga, którą wyznaczamy na spotkaniach z pacjentem – jest dla niego najlepsza.
Podejmujemy wyzwania pracy z wyjątkowymi pacjentami – w ten sposób zmotywowani – cały czas się dokształcamy, szukamy informacji – w książkach, u innych bardziej doświadczonych specjalistów, na konferencjach – globalnie i w Polsce – wciąż szukając drogi – by skutecznie pomóc, w każdym przypadku.
Podczas początkowego procesu budowania relacji terapeutycznej – doświadczamy wielu różnych stanów i emocji. Każdy z pacjentów jest wyjątkowy i ma jedyną w swoim rodzaju strukturę psychiczną – „plecak”, który niesie. Z ciekawością ją poznajemy – by móc z pacjentem dotrzeć głęboko – do sfer, o których często pacjent nie ma świadomości istnienia. Widząc szeroko wachlarzową różnorodność ludzi (a na sesjach poznajemy ich szczerze i wnikliwie) – cały czas się zachwycamy konstruktem jaki jest człowiek i jego skomplikowana psychika – nawet po latach pracy, odkrywając coś nowego.
Dogłębne doświadczenie psychiki drugiego człowieka – to zdecydowanie przyjemnie niekończąca się podróż na całe zawodowe życie psychologa.
Czy praca z każdym pacjentem jest taka sama?
Praca psychologiczna z pacjentem to rozwojowa podróż
Często zróżnicowana ścieżka przez labirynt psychiki pacjenta – jest dla nas samych rozwojową podróżą. W relacjach przeglądamy się jak w lustrze – doświadczamy pacjenta i jego stylu więzi – budowanej przez rodziców. Jego i naszych. Filtrujemy przez siebie – oddzielając – co jest moje – a co pacjenta. Cały czas pracujemy nad swoim rozwojem, zgłębiając rozumienie siebie – w terapii, bądź innej sferze duchowej, cielesnej i psychologicznej. W życiu prywatnym sami przechodzimy przez swoje trudności, jednocześnie pomagając swoim pacjentom.
Jak psycholog dba o siebie?
Opiekujemy się sobą – na superwizji, terapii własnej, treningach. Wspieramy się w zespole profesjonalistów nawzajem – w trudnościach, które spotykamy w naszej pracy z pacjentami. Dbamy o czas relaksu, oddzielając życie zawodowe od prywatnego. Relacje, zdrowie, dbałość o ducha i ciało – to wartości, które pielęgnujemy prywatnie i zawodowo.
Co jest wyznacznikiem satysfakcji?
Pracowałam w biznesie, miałam okazję wdrażać większe i mniejsze zmiany w organizacjach biznesowych, które nierozłącznie z procesami – łączą się z głęboką zmianą mentalności człowieka. Wiązało się to z dużymi budżetami, czasem z dość wysoką satysfakcją finansową.
Żadne z tych zajęć, nawet w promilu nie przynosiło mi tak wiele satysfakcji zawodowej – jak po trudnej i długiej drodze z pacjentem na indywidualnych sesjach – niełatwych dla niej/niego i dla mnie – widzę i doświadczamy wspólnie – głębokich zmian, które poprawiają jakość życia pacjenta.
Jakie są najcenniejsze momenty w pracy psychologa?
Kiedy widzę, jak pacjent zaczyna wdrażać zmiany, z zaskoczeniem odkrywa siebie od nowa oraz poznaje nowe sfery – to czas, kiedy przepełnia mnie duma i radość, że mogłam towarzyszyć w tej drodze. Ta wspólna podróż z pacjentem – ku zdrowiu psychicznemu i lepszemu samopoczuciu, gdzie pomagam w wyznaczaniu kierunków i jestem stabilizatorem dla zmian – jest największym i najwspanialszym światłem, w moim ukochanym, choć zawsze wymagającym, a czasem bardzo trudnym – zawodzie psychologa.